YENİ UMUTLARIM VAR

Kollar yolculuğun saltanatıyla sarılır.
Son cümle fısıldanırken, umut çoğalır.
Kaybedene yeni umutlarım var dost…

Üzülme, hastalık sarı bir hazinedir,
Çileler o hazinenin asli vergisidir.
Ödedikçe de mutluluk artarak gelir
Kaybedene yeni umutlarım var dost…

Tadı bilinmezmiş hiç varlıkta ekmeğin,
Kıymeti olmazmış hiç sağlıkta bedenin,
Sonu gelmez gibiymiş yaşarken nefesin,
Kaybedene yeni umutlarım var dost…

Unutma Elvin; umut bulutlarda değil,
Bir seslenmenle koşarak, gülerek gelir.
Dost sevgiyle ufuk çizgisinde belirir,
Kaybedene yeni mutlarım var dost…Kasım 2007
Elvan USUL

www.kafiye.net

 

Yollar umudun bittiği dallarda açılır,