Придет однажды день


Придет однажды день, и мы уйдем
В тот мир, куда уходят безвозвратно.
Богатства мы с собой не заберем
И не вернемся мы к родным обратно.


Душа, очистившись, взлетает в небеса,
Ей чужды все тревоги и печали.

На небе встретив мать или отца,

Умчится в неизведанные дали.


Но на земле оставит все же след,

Та нить в крови его потомков.

И будет зажигать в их душах свет,

В сны приходя, земных не зная блоков.


А в небесах не спросят про чины,

На денег море в Рай билет не купишь.

В Рай попадут лишь светлые сыны

И женщины, которых не забудешь.


Те люди, что сияли на Земле,

Даря всем нам души своей тепло.

Не бросив никого в холодной мгле,

И с ними было и спокойно, и светло.


Позвали в путь иные их миры,

Они ушли, оставив в сердце раны.

И почему уходят те, кто так добры,

Уходят навсегда в чужие страны…



автор Гульмира Джумагалиева
www.kafiye.net

Bir gün gelecek



Bir gün gelecek ve biz de gideceğiz

Geri dönüşü olmayan bir dünyaya.

Zenginliği yanımızda götürmeyeceğiz

Ailemize geri dönmeyeceğiz.


Ruh temizlendiğinde cennete uçar,

Tüm endişeleri ve üzüntüleri onun için yabancı.

Gökyüzünde anne ya da babayla tanıştıktan sonra,

Bilinmeyenlere doğru ilerliyor.


Ama yeryüzünde bir iz bırakacak,

O iplik onun soyunun kanında var.

Ve onların ruhlarında ışık yakacak,

Dünya ‘ nın engellerini bilmeden rüyalarına giriyorum.


Göklerde ise, çileler hakkında soru sorulmaz

Parayla cennete deniz bileti satın alamazsın.

Cennete sadece parlak oğullar girebilir

Ve unutamayacağın kadınlar.


Dünya ‘ da parlayan o insanlar

Hepimize ruhlarını sıcak tutuyor.

Soğuk mglede kimseyi bırakmadan,

Hem huzurlu hem de aydınlıktı.


Diğer dünyaları yola çağırıldı,

Kalbinde yaralar bırakarak gittiler.

Ve neden bu kadar nazik olanlar ayrılıyor,

İlelebet yabancı ülkelere giderler…


yazarı Gulmira Jumagalieva
www.kafiye.net