Кайыр Жолдошбекова / Kair Joldoshbekova

Түн …..

өзүнчө бир катып жаткан сыры бардай. Жаратылыш да ар мезгилге жараша үшүп кайра ысып , нөшөрлөп ыйлап, жаркырап күлүп…..бак дарактар шуулдап өздөрүнчө үн салып…кышкы карды кийип турса да түндөсү сүйлөшүп аткандай сезилет….тыптынч эч ким бузбайт бул тынчтыкты…бири бири менен сырдашып шыбырашып , жашоонун табышмактуу сырына күбөө болгондой…..

Караңгы ….көзгө сайса көрүнбөйт, алысты карайсың көрүүгө кызыгып …аттиң бирок көрө албайсың…..

Ай……жарыгын чачат, жаңы жаңырат , анан күн санап кайра толот…биринчи жаңырганда алы жок наристедей үл бүл болуп кана чыгат…..акырындык менен жарыгын чачып толо баштайт….топтоголок болуп толгон кезде жер бетин жапжарык кылып, жашоого үндөйт….караңгы түндү унутасың……

Жылдыз……..акырындык менен асманга биринчи Чолпон менен Жылдыз чыгып , түн жарымында баары чогулуп жыйналыш кургандай жаркырап ары учуп бери учуп жыргап күлүп ойноп жатканындай сезилет.

Бирок убактылуу, аттары калганы менен өздөрү агарып атып келе аткан таң менен кошо суюлушуп жок болушат.

Мына ушул түндү адамдардын жашоосуна, мүнөзүнө, тагдырына окшоштуруп койдум….таң каласың…

Анан агарып таң атат, жаркырап күн чыгат…а биз ошол жарык жашоого жуурулушуп кете беребиз….

Өмүр өтө берет тура көрсө көзгө көрүнбөстөн….

Кутман таңыңыздар менен замандаштарым!

Урматым менен Кайыр Жазы.

Gecenin ….. gizli bir sırrı var gibi görünüyor. Doğa da zaman zaman soğuk ve sıcak, ağlıyor ve gülüyor ….. Ağaçlar ses çıkarıyor … Kışın karları sürseler de geceleri konuşuyorlarmış gibi … Kimse bu huzuru bozmaz … birbirine fısıldayarak ve hayatın gizemli sırrına tanıklık ederek …..

Karanlık …. göremezsin, mesafeye bakarsın, görmeyi merak edersin … ne yazık ki, göremezsin …..

Ay …… ışığını dağıtır, kendini yeniler ve günler içinde yenilenir … ilk yenilemede ancak çaresiz bir bebek olarak ortaya çıkar ….. yavaş yavaş ışığını saçmaya başlar … dolduğunda dünyayı aydınlatır ve yaşamı teşvik eder … karanlık geceyi unutursunuz ……

Yıldız ……..

Yavaşça Cholpon ve Jyldyz ilk önce gökyüzüne çıktılar ve gecenin ortasında uçup giderken hepsi mutlu bir şekilde oynuyor ve gülüyor gibiydi.

Ancak atların geri kalanıyla birlikte geçici olarak beyaz sürgünün şafağıyla birlikte kaybolurlar.

Bu geceyi insanların hayatına, karakterine ve kaderine benzetmiştim …

Şaşıracaksınız …

Sonra şafak beyazlaşır, güneş pırıl pırıl parlar … ve biz de o yaşam ışığıyla bütünleşmeye devam ederiz …

Hayat görülmeden devam ediyor …

Günaydın ve çağdaşlar!

Saygılarımla,


Kair Joldoshbekova
www.kafiye.net