KADERİME MİNNETTARIM

Çocukluğum Bogbon ‘ da geçti. Küçük bir nehir, Cy Durbent ‘ ten akıyordu.

Ardından çayır ve tepeler uzandı, Gissar Tepesi ‘ nin kar beyaz tepeleri, olağanüstü güzelliği mıknatıs gibi kendine çekiyordu. Şiirsel isteklerimde, bölgemin doğasının olağanüstü güzelliği rol aldı.

Annem Inobat Davron Kizi 1933 doğumlu Annenin soyu:Babası Davronbek, annesi Şarofat.

Büyükbabam Egamberdi. Sovyet iktidarından önce o bir mingboştu.Otuzuncu yıllarda annemin ailesi Tacikistan ‘ a taşınıyor.

Anne halkın atasözlerini ve atasözlerini iyi bilirdi, konuşmasında sık sık kullanırdı ve folklor şarkıları.

Gün doğmadan önce annem bahçeyi süpürdü, çiçekleri suladı, hamurları yuvarladı, dokuz çocuğunun her birine göz kulak oldu. Ev işlerini yaparken bazen şarkı söylerdi – hüzünlü, eğlenceli – yaramazdı ama her biri saf bir annenin kalbinden çıktı. Annem bir yetim olarak büyüdü, anne babasını erken kaybetti, güçlü iradesi ve onurluydu. Bu dünyadan 20 Haziran 2002 ‘ te ayrıldı. Allah ona merhamet etsin. Aminnn.

Babam Holmirza Gayubov 1932 doğumlu Babası Gayubbek ve annesi Buwinisso zamanının eğitimli ve ilerici insanları olarak kabul edildi.

Babasının hattında dedesinin adı Odilbek ‘ ti ve büyükannesinin adı bilinmiyor.

Babamın ebeveynleri, kader çağrısı ile zorlu 30 ‘ lerde Fergana Vadisi ‘ nden Tacikistan ‘ a taşındılar.

Büyük Vatan Savaşı ‘ na Gayubbek katıldı ve yaralı olarak eve döndü. Belki yaralandığı için ya da kaderi bu kadar uzun ömür sürmesine izin verilmiştir – büyükbabası 1944 ‘ te öldü. O zamanlar babam sadece 12 yaşındaydı.

Babası öldükten sonra çocuğun omuzlarında aile, anne, anne ve küçük kardeş var.Babam çok ciddi ve az konuşkan, mütevazı bir adamdı. Zararsız, alçak gönüllü ve kimseye zarar vermedim. Babam mekanizatörlük kursunda okudu. Irkutsk ‘ta üç yıl SA’ da görev yaptı.Babam tüm hayatını devletin yararına çalışarak geçirdi, dürüst ve dürüst bir adamdı.

Sovyetler Birliği ‘ nde traktörcü olarak çalışıyordum.Bu sebeple zamanımın çoğunu sahada geçirdim ve annem yetiştirdi.Biz de diğer Fergana ‘ lılar gibi çiftçilik yapıyorduk.

Babam ve annem sayesinde neredeyse hiçbir endişe duymadan büyüdük.Evimizde rahatlık, düzen, samimiyet ve iyi kalpli ilişki hüküm sürdü.Çocuklar için en büyük görev ders çalışmaktı.

Ebeveynlerin talebi tam olarak buydu.Çocukluk yıllarımdan itibaren okumaya hasret kaldım. Evimizin yakınında bir kütüphane vardı.Özverili çalışmalarından dolayı babamız ′′ İşçi Şöhreti ′′ emrine layık görüldü, emek emektarıydı.

Ağır hastalığından sonra 28 Mart 1997 ‘ te hayata veda etti.

Allah cc rahmet eylesin. Aminnn.


ŞÜKRAN


Kaderime minnettarım
Çocukluğumdan beri, küçük yaşımdan beri.
Bana ilham kaynağı oldu
Tanrı ‘ nın ışığı ruhumda parlıyordu.
Tanrı ‘ nın bana verdiği tatlı anne,
Bir babayı da verdi – bir bilge.
Bugüne kadar iyi görünümleri
Geceleri rüya görüyorum.
Ruhum parlıyor.
Kader iyi mi?
Oh evet!
Emin olun ve sesleniyorum:-
Mutlusun şair!
Çünkü her zaman seninle
İnanç, umut, aşk var!


2007ANNEME


Baharla birlikte sana geldim…
Hayat mutlu değil.
Dikenler her yerde – burada ve orada,
Ve çiçek yok.


Mezara anne demeliyim
Çok acı çekiyorum.
Gözlerimden sonbahar yağmuru yağıyor
Çimlere tekrar.
Her şeyden pişman olmaktan bıktım,
Gezmekten yoruldum
Kendi kaderinin sokaklarında
Sensizim.


Bogbon tepeleri istemiyor
Baharda gülmek,
Ve kuşlar şarkı söylemez
Baharı severken.
Birçok şey için üzülüyorum.
Bir şey hakkında
Sadece uluyorum.


Ve bu ulumayı biliyorum,
Mucizeler vermeyecek:
Öldüğümde kim ağlayacak
Bana ihtiyacım var,
Ruhum yapabilsin diye
Cennete gitmek?!


ANNEMİ HATIRLADIM


Kaderle düşman olduğumuz bir yıl oldu.
Bir yıl beyaz ışığım için iyi değil.
Bir yıldır kendimde değilim.
Annem öleli bir yıl oldu.


Bir yıldır benim acı çekiyorum.
Onun için yıllardır rüyalarında değil…
Bildiğim kadarıyla bir yıl daha çok ben
Annemle asla tanışmayacağım.


Hasan Xolmirza Goyib
www.kafiye.net