YORULDUM


Geçirip umudumu elimdeki iğneye,
Bu günümü yarına eklemekten yoruldum,
Solan dantel perdenin arkasına sığınıp,
Her gece pencerede beklemekten yoruldum,


Yoruldum karanlıkta yine sensiz kalmaktan,
Yoruldum hasretinle hayallere dalmaktan,
Yoruldum tek başına inan nefes almaktan,
Kendimden gözyaşımı saklamaktan yoruldum.


Elin ufkunda güneş bende hep batar gibi,
Bu gitmenin suçunu üstüme atar gibi,
Sanki gitmemişsin de yanımda yatar gibi,
Sen diye yastıkları yoklamaktan yoruldum,


Meğerse bu sevdayı boşuna düşlemişim,
Bu keder tarlasında boşuna kışlamışım
Sanki seni sevmekle büyük suç işlemişim,
Her gece yüreğimi aklamaktan yoruldum



HAVVA KESKİN 28.11.2020 İZMİR
www.kafiye.net