ZUHÛR


Var mı düşünüp öğüt alan ? –
Kamer.22


Biziz her şeye sahip biziz şükürsüz olan
Biziz gurur inciten, kibrimizle dolanan
Kalbe hassas ne varsa eksik, tamamlamadık
Olgunluğun baş tacı edepti anlamadık



Ruhta körlük savaşı hırsla göğüs göğüse
Tahammül sınırında yük biner teneffüse
Özde benlik davası his ki, meşrebe zarar
İçimizde boşluğa sızdık ağrımız kadar


Hangimizdi düşünüp bir gram öğüt alan
Yüzleşip kendisiyle hayatına kök salan
Ümit denen lisânla dilemedik teselli
Gönlümüze ferahlık bulamadık besbelli


Susmayı tercih edip üstümüze yıkılan
Nice sessizlikleri neydi müşerrref kılan
İnzivaya çekilen hâl ki huzura muhtaç
Bizdik her daim duyan Yaradana ihtiyaç


Aynadaki yüzümüz kimde daha mutmain
Rıza almak üzere kendi nefsine hain
Saadet yollarında onlar yakutla inci
Beşeriyet içinde onlar yaşar sevinci…


Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net