GİTTİN GİDELİ

Unuttun mu beni yâr, yüreğinden sildin mii?
Senden uzak çöllerde, yandığımı bildin mi?

Hani derdin “çiçeğim!”, çiçeğin soldu bitti.
Derdim binbir tel çalar, sevdan yakıp da gitti.

Kuşlar söyleyin yâre, bu can onsuz avâre.
Ondan cevap getirin, cevap gelmez ne çâre:(

Hasret bastım bağrıma, acı kattım aşıma,
Kimselere diyemem, sevda vurdu başıma.

Kimse bilmez halimi,gülerken ağlarım ben.
Vefâsız sevdiceğim,duymaz mısın beni sen?

Ey benim yürek sızım,yollar uzak, sen uzak.
Gurbet benim azığım, bineğim acı firâk.

Eller sana yâr iken, ben sana ağyâr oldum.
Sana güller sunmuşken, ben dikeninle soldum.

Kalemim arkadaşım, dizeler can yoldaşım.
Dert döktüm yana yana, âh şu çileli başım.

Benden ırak olsan da her an elin, elimde.
Seni yazar, çizerim. şarkım oldun dilimde.

Sessizlikte çığlığım, hastalıkta sağlığım,
Bilmem sana ne desem, sen dikenim, sen bağım.

Akşam olur gün solar, geceler seni sorar.
Söyle ey yâr nerdesin, gözlerim seni arar.

Kadehimde meyimsin dudağımda neyimsin,
Sen ellerin olsan da ,tek benim sevdiğimsin.

Şiirimde dizemsin, yüreğimde gizemsin,
Kalbime köşkler kuran, başkası yok bir sensin.

Gözyaşımda incisin, mertlikte birincisin,
Övgüler sana yetmez, gönlümün sevincisin.

Bahar, senle gülüşüm, hazan, senle çığlığım.
Göğe ah u nidâmsın, rüyamda tatlı düşüm.

(Sevim’in kırık incileri:)

Sevim Çiçek KARADENİZ
www.kafiye.net