GÜL ÇEMEN


Zülfün tellerini dermeden daha,
Ayrılık bize de esti Gül çemen,
Vuslat köprüsüne ermeden daha
Kader yolumuzu kesti Gül çemen.


Hasretini koydum gönül testine,
Atıverdim karşı dağın üstüne,
Bilmiyorum bu feleğin kastı ne,
Tutuldu bu dilim sustu Gül çemen.


Açtım kollarımı sarmak istedim,
Ferhat olup dağı yarmak istedim,
Sana her dakika varmak istedim,
Dağları mı duman bastı Gül çemen


Söyle kır çiçeğim nerede kaldın
Nerelerde açtın nerede soldun,
Düşlerime bile uğramaz oldun,
Hayalinde bana küstü Gül çemen.


Kanayan yaramı varıp dağlamaz,
Ölüp gitsem kimse kara bağlamaz,
Bir gün mezarıma gelip ağlamaz,
Olmuyor düşenin dostu Gül çemen.


Arıyorum ovalarda derede,
Sığmıyor sun göklerede yerede,
Neredesin ela gözlüm nerede,
Sensin tutunacak destim Gül çemen



HAVVA KESKİN
www.kafiye.net