CİN ATINA BİNİNCE


Ulak yolladım sana karanlığın koynundan
Uykumu uyutarak cin atından inince
Binip karabasana emdim sonra boynundan
Uykumu uyutarak cin atına binince


Çekip çıkardım dünden yüreğimin korunu
Verdiğim her ödünden alınca en zorunu
Geceyi delen ünden seçtim senin borunu
Uykumu uyutarak cin atına sinince


Çiğneyip adım adım paslı ananeleri
Anına can adadım geçip “bana ne”leri
Neleri anımsadım bir bilsen ben neleri
Uykumu uyutarak cin atında dinince


Dilim dilim dileydim keşkelerim gönlümü
Perçemimle sileydim dudağından gülümü
Evvelinden bileydim çağırırdım ölümü
Uykumu uyutarak cin atının cinince


Tüluğa çağrı yapıp şükre durdum aniden
İçten bir yemin kapıp Çimen denen faniden
Kaçtım soluma sapıp sevda bilmez caniden
Uykumu uyatarak cin atının kinince



Nermin Akkan
www.kaf iye.net