HASANBOY GOYIB  O GARİP GÜNLER



Hani o reyhanlar, nerede o güllər,
Dereler boyu biten naneler, sünbüllər?
Annemin güzelliğinden renk alan çiçekler
Atamın canından can alan yıllar
O harika zamanlar, o harika anlar,
Nereye gittiler, nerdedir onlar?


Avlu kenarında yetişen ayva ağacı,
Kurumuş ağacım yok mudur ilacı
Hani beyaz çiçeklere bürünen badem?
Hani benim çocukluğum, mutluluğum?
O harika zamanlar, o harika anlar,
 Nereye gittiler, nerdedir onlar?


Kız kardeşlerim, gülden de ince?
Şen şakrak sesleri dönsün sevince
Anam olsaydı sıcak ekmek yapardı
Babamı bekleyip de sofrasını aça
O harika zamanlar, o harika anlar,
Nereye gittiler, nerdedir onlar?


Hani evin yanında büyüyen laleler?
Kırlangıçlar kuşları yuvayı yapar
Bir kızın aşkıyla büyür boy atarım
Yaslanır bir sütuna hayale dalarım
O harika zamanlar, o harika anlar,
Nereye gittiler, nerdedir onlar?


Çamur duvarlarım yıkılıp gitti
Selvi boylu çınarlarım kesilip gitti.
Beni küçüklükten yetiştirenler
Babam da anam da beni terk etti
O harika zamanlar, o harika anlar,
Nereye gittiler, nerdedir onlar?



Hasan Xolmirza Goyib


Özbekçe’den Çeviren; Gülzira Şaripovani

www.kafiye.net