Ürəyimə yazıgım gəlir.


Mənim bu yazıq ürəyim!
Agır çəkili dərdimi,
Dərddən yüklü çəkimi
Çalışıb yüngülləşdirə…



Tələsməyib,yorulmayıb
Sevinc üçün, şadlıq ücün
Bir kimsəyə əl açmayıb.
Tək başına özü cəkib…



Ag – qaralı dərdlərimi
Yerli yersiz gileyimi.
Özü yozub,özü udub.
Mənim, bu yazıq ürəyim!



Sənə yazıgım gəlsə də
Coxlarısa qibtə edib
Sənin çəkdiyin yükə də,
Sinə gərdiyin dərdə də



Dar gününə qipdə edib
Qəmimizi sevinc bilib.
Ay mənim,yazıq ürəyim!
Ömrün boyu sən dözmüsən.



Necə məndən bezməmisən?!
Lap diyəsən, mən özüm də
Qipdə edib, sevinirəm…
Öz qəlbimlə öyünürəm!!


Feride Köçerli İbrahimova
www.kafiye.net