RABBİME HAYRAN OLURUM

Sevgiyle tanışıp
Aşkla yandıktan sonra
Kendimi yargılayıp sorguladım ki acaba
Kaç neşeye kahkaha oldum?
Kaç acıya gözyaşlarımla ağıtlar yaktım?
Kaç gönüle inciler dizdim?
Kaç besteye güfteler yazdım?
Kaç mevsim sorumsuzca gezip tozdum?
Kaç kötülüğe yüreğimde mezar kazdım?
Sevgisizlik ve mutsuzluktan harap olmuş
Kaç kalbi onarabildim?

Yavaş yavaş bozuldu her şey
Dünyada barışı temsil ederken
Sevgisini ve inancını kaybedip
Yoz güvercinlere döndü halk
Koparılınca geçmişle hayat damarları
Ne otur dinler oldu ne de kalk
Her gece karanlık perdeyi
Örtüp gecenin üstüne
Yalnızlığımı aldım karşıma
Saatlerce sözsüz cümleler kurdum
Ben konuştum o sabırla dinledi
Ben ah ettim o inledi…

Kış gecelerinde terleyip boncuk boncuk
Yaz gecelerinde üşüdüm
Canımın yandığını titrediğimde anladım
Kalbimdeki ateşle
Allah diyerek odun attıkça
Zaman genişledi
Yollar sonsuzluğa uzadı
Özlemlerime inat
Yüzümdeki donan tebessümün
Sebebi oldu
Sevgiliye gönderdiğim
Hasret yüklü hüzünlü sözlerim

Biliyorum ki kaderim
Ahsenül Hüsna’nın
Kudret eliyle yazıldı
O yüzden rahattır içim
Yeryüzünde bir garip gibi
Tevekkül ve tefekkür ederken
Bir elektrik akımına kapılır yüreğim
Şimşekler çakar gözlerimden
Ardından büyük bir haz yayılır hücrelerime
Çocukluğumu yaşayan kalbim
Seksek oynar sinemde mutlulukla

Bulutlanan gözlerimden sağnak halinde
Boşalan mutluluk yaşları
Umutları yeşertir yüreğimde
İnsanları severim
Sevdikçe mutlu olurum
Mutlu oldukça daha çok severim
Daha çok sevdikçe daha çok mutlu olurum
Sevgi mutluluğumu
Mutluluk sevgimi artırır
Rabbime hayran olurum



18-10-2017
Şair, Burhan AKSU
www.kafiye.net