GECEYE DÜŞEN MISRALAR

Ey dünya

Damla damla süzülürüm gecenin koynuna
Boğazım çok yanıyor
Buruk cümlelerimin kimsesizliyinde
buz kesilmiş ruhumun derinliklerinde
Duygularım çaresiz , dilim suskun,
Satırlarım harman çorman çok üşüyorlar
Dudaklarıma sığınan cümlelerim dilimde asılı kalıyor
Mehtaplı gece gözlerimde çırpınan damlaların
İmdadına yetişiyor
Hayatın sönük lambalarında yürümeyi unutuyorum
beynimin sokaklarında mitink yapıyor sorularım
Yüreyimin kıyılarına vuruyorum kendimi
Demir alıyor gözlerim yalnızlığa
Kalbimin delinmiş , çatlamış yarasına
Yama yapıyorum tesellilerimle
Yetim kalmış düşlerimin
Haykırışları sagırı ediyor kulağımı
Kuytu bir yalnızlık ruhumu esir alıyor
Sen giden yollara bakışlarımı seriyorum
Hece hece bölünüyorum cümlelere
Damla damla eriyorum kaderimin son satırlarında
Hayallerim Dalğa dalğa gelir sahile vurup parçalanıyor
Ey dünya, senmi günahgarsın,yoksa benmi günahgar
Benim için de bir gün güneş doğacakmı?



ZEYNEB NAXCIVANLI
www.kafiye.net