Susmalardayım....

//Sus!!!

Dedi…//

Hangi ara bu kadar konuşur oldum ben…

Oysa
Ne çok şikayet ederlerdi
Az konuşuyorum diye…
Adım “kendini beğenmiş” e çıkmıştı…

Mızmız biri değilim sanıyordum
Ama öyleymişim…
Hep ilgi bekleyen egosu yüksek biri oldum çıktım
Hiç bilmezdim böyle özelliklerim olduğunu
Kimse söylememişti ki
Keşke söyleselerdi
Bu kadar korumasalardı beni
Eskisi gibi değil artık
Her şeye kırılır oldum…

Bu sabah Karadeniz’i aldım karşıma
Hırçın mı hırçın..
Konuştukça ben
Dalgalar göğe yükselip indi devamlı
Martıların çığlığı
Kulaklarımı tırmaladı
Sus!!!
Dercesine…
Yine mi çok konuştum
Anlamadım ki…

Sustum sonra
Boğazım düğüm düğüm
Gözlerim tuzlu tuzlu….

Ne kadar kaldım öyle farkında değilim
İşimin başına döndüm sessizce
Ve anladım ki
İstemesem de
Hep susacağım…//….


Güner Hacısalihoğlu
www.kafiye.net