İÇİMDEKİ FIRTINA (KARADENİZ ve BEN)

Karadeniz’i seyrediyorum
O da beni sessizce…//

Ama aklıma ne zaman sen düşsen
Hırçınlaşıyor deniz
Bakışlarımın ucuna takılıyor dalgalar
Birlikte göğe yükseliyoruz sanki…

Bir fırtına kopacak belli
İçimde
En içimde hissediyorum
Yüreğim kabarıyor
Daralıyor nefesim
Bulutlardan önce
Gözlerimde yağmur tanecikleri…

Hayal meyal siluetin beliriyor
Buğulu camda
Gülümsüyorsun
Güldükçe sen, açıyor hava
Göz kapaklarım iniyor yavaşça
Kendi sesime dönüyor
Seninle dinliyorum…

Hoş geldin diyorum
Ve ekliyorum:
‘Kaybolma sakın
Gitme artık
Varsın, iyi ki varsın…


Güner Hacısalihoğlu
www.kafiye.net