Önce Allah, sonra anandan!

Küçük Ömer daim babasını ve annesini düşünür durur. Kalabalık aile oldukları için de beş kız kardeşi iki de abisi vardır.Evin en küçük çocuğu olduğu içinde çoğu zaman el üstünde tutulur kendisi.

Sabah kalkmış, evin bahçesinde telaş var. Kardeşler iş dağılımında. Annesi ocağın üzerinde çorba tenceresini karıştırıyor. Bir taraftan da çocuklarına sesleniyor.

– Çabuk olun çocuklar. Babanız bahçeye inmeden işleri hal yoluna koyun. Çorba içtikten sonra da kıra gidilecek, orada da bizleri yoğun bir iş bekliyor. Çabuk olun, çabuk!

Anne, sana bir sorum olacak.

Buyur evladım.

Babamdan çok mu korkuyorsun? Ablalarım, abilerim de babamın adını anınca neredeyse hazır ola geçecekler. Tir tir titriyorlar, sen de çok korkuyorsun. Babamdan korkmayan da yok hani. babam kimden korkuyor acaba?

Babana sorarsın gelince.

Yarım saat sonra Ömer’in babası bahçeye iner. Ömer’in yanına gelir. Başını okşar. Babası herkese:

Hayırlı sabahlar, hayırlı günler, hayırlı işler, inşallah bereketi bol bir gün olusun.

Ev halkı bulundukları yerden cevap verirler. Ömer, bir babasına bir de annesine bakar. Ömer:

Baba, sana bir sorum olacak.

Buyur oğul, sor bakalım. Yalnız kolay olsun, çalıştığım yerlerden çıksın, olur mu?

Bu evde senden korkmayan kimse yok. Hatta amcalarım, yengelerim, dayılarım senin adını duyunca korkularından bazen ne yapacaklarını bilemiyor. Bu kadar kişi senden korktuğuna göre merakım şu: Sen en çok kimden korkuyorsun?

Oğlum bunda düşünülecek bir durum yok. Ben önce Allah’tan, sonra da anandan çok korkarım oğlum! Anan benim baş tacım, en çok ta anandan korkarım.

Neden baba, annemden neden korkuyorsun?

Neden korkmayayım oğlum. Allah’tan kıyamet günü için korkarım. Aile efradına, çevreye, akrabalara adaletli davrandım mı, davranmadım mı diye düşünür, Allah’ın gazabından korkarım.

Peki annemden neden korkuyorsun?

Oğlum Ömer, annenden gerçekten çok korkarım. Çünkü benim namusum annenin uçkuruna bağlı. Annen uçkuru benim dışımda bir erkeğe çözerse; ne namus kalır, ne şeref kalır! Benim her şeyim yok olup gider. Annen çok önemli benim için. Bir de benim hayat arkadaşım, ona bir şey olsun istemem. Korkum anandandır.

Anladım baba. Demek kadınlar her zaman için önemli. Erkekler namusları için, namuslarını korumak için çok dikkat edecek. Büyüdüğümde ben de önce Allah’tan sonra eşimden korkacağım.

Not: Bu memlekette; önce Allah’tan, sonra namusu için eşinden korkan erkekler yönetimde olursa daha güvenli oluruz. Ne mutlu Allah’tan korkan anne ve babalara! Allah bu insanları başımızdan eksik etmesin.

02.05.2020 / Karabağlar-İzmir

Hüseyin Durmuş
Şair ve yazar
Emekli edebiyat Öğretmeni
www.kafiye.net sahibi