YAŞAYACAK GÜCÜM KALMADI

Ne çileler çektim candan usandım
Sol yanım huzuru bulmadı benim
Bir soysuza düştüm ebedî yandım
Bir türlü talihim gülmedi benim

Yüreğim volkandır buz dağı dışım
Değirmen döndürür gözdeki yaşım
Çile yoldaşımdır dert arkadaşım
Yaşayacak gücüm kalmadı benim

Gökte uçan kuş dinledi derdimi
Gözlerimde yaş dinledi derdimi
Taşa döktüm taş dinledi derdimi
Halden anlayanım olmadı benim

Ah anlata bilsem çektiklerimi
Kayıp ettim nice sevdiklerimi
Boş saydılar benim emeklerimi
Hiç kimse kapımı çalmadı benim

Mahperi’m yas tuttum kendi halime
Akıttım göz yaşım döktüm alıma
Bülbül konmaz oldu kırık dalıma
Sarardı son-gülüm ölmedi benim


Songül Mahperi Irmak
www.kafiye.net