AH YAR

Bulutların göz yaşları dinmiyor
Aşkımıza onlar bile ağlıyor yar
Şöyle bir dönüp de maziye baktım
Düşen her damlanın içinde
Geçip giden yılların ahı var

Ayrılığın çıkmazında
Düşlerim bile esir
Kurduğum hayaller
Sensizliğin girdabında boğuluyor
Ama sen görmüyorsun

Dönmeyecek geçmişin
Yasını tutarken zaman
Mazinin parmaklıkları
Eşeliyor ruhumu
Yokluğunun her saniyesi
Kamçılıyor yüreğimi sen yoksun

Ne olur son bulsun artık
Gözlerine esir düştüğüm
Müebbet mahkum olduğum
Sevdama ettiğin zulüm
Sesime can veren sendin
Yüzümün gölgesinde gizli
Acıların duldası

Ah yar…
Kimliğini benliğini
Yitirdim sensizlikte
Ölüm bir nefes kadar yakınken
Vuslatın yollarına
Zehir zakkum dikenleri neden serdin
Gel artık ne olursun
Bitsin bu zamansız hasret


NESLİHAN ÖZCAN
08.04.2020
www.kafiye.net