KORKU CANAVARI CUMKUR

Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Develer tellal iken,
Pireler berber iken…
Ben bağda üzüm bekler,
Derede odun yükler iken,
Bir varmış bir yokmuş…
Masalın yalanı mı olurmuş.

Eski, çok eski zamanların birinde insanların korkularıyla güçlenen Cumkur adında bir canavar varmış.

Bu canavar her geçen gün büyüyor ve güçleniyormuş.

Tesadüf bu ya bir gün Canavar Cumkur ile Peri Siman karşı karşıya gelmiş.

Peri Siman:

“Yeter artık bıktık senin kötülüklerinden. Ne zaman birine bir iyilik yapacak olsam sen çıkıyorsun karşıma. Utanmıyor musun, zavallı insanların korkularından beslenmeye?” Demiş.

Bu soru Cumkur’u kahkahalara gülmeye başlamış. Sonra da:

“Utanmak mı? Sen neden bahsediyorsun? Tersine, onların korkuları beni müthiş keyiflendiriyor! Görmüyor musun, onlar her şeyden korkuyorlar. Hasta olmaktan, aç kalmaktan, yalnızlık çekmekten, birbirlerinden, hatta ve hatta kendilerinden bile korkuyorlar. Ben bu durumdan beslenmeyeceğim de neden besleneceğim. Senin zavallı insanlar dediklerin, kendi doğurduğu çocuktan bile korkuyorlar. O çocukların bakımı üslenmek onlara büyük zulüm veriyor. Korkuları yüzünden neredeyse çocuk yapmayacaklar be!” Demiş.

Canavar Cumkur’un sözleri üzerine düşüncelere dalan Siman:

“Evet, çok haklısın Cumkur! Onların bu durumları beni de çok sinirlendiriyor. Ama ben senin yaptığın gibi yapamam. Sen onların acizliklerinden yararlanıyorsun. Ben bu işe kısa zamanda bir çözüm bulacağım.” Demiş ve oradan ayrılmış.

Aradan aylar geçmiş. İnsanların korkuları azalacağı yerde daha da artmış.

Bütün bunları gören Siman bir gün tüm insanlığa seslenmiş:

“Eyy insanoğlu! Artık kendine gel! Her şeyden korkmak sana, senin mücadeleci ruhuna yakışmıyor. Sizin korkularınız yüzünden Canavar Cumkur neredeyse dünyayı ele geçirmek üzere. Bu günden tezi yok kendinizi toplamalısınız. “ Demiş.

Peri Sima’nın dediklerini düşünen insanlar, bir müddet sonra yaptıklarının farkına varmışlar.

O günden sonra korkmak yerine başlarına gelebileceklerini düşündükleri şeyler üzerine önlemler almaya başlamışlar.

İnsanların korkmadığını gören Cumkur, gün geçtikçe zayıflamış. Bir gün hastalanıp yataklara düşüvermiş.

Canavarın hasta düşmesi insanları daha da cesurlaştırmış.

Gel zaman git zaman dünya yaşanır bir hale gelmiş.

Onlar ermiş muradına. Biz çıkalım Kaf Dağına…

Hacer Taner Bulut
www.kfiye.net