DİYEMEDİM SUS OLDU DİLİM


Minicik bir bebektin kopardılar koynumdan
Sustum lâl oldu dilim bir şeyler diyemedim
Ne okula başladığını gördüm nede ilk harfini
Her gece ağlayarak kabuslarla uyandım
Kopardılar bağrımdan acımasızca
Konuşamadım sadece boynu bükük ağladım
Düşlerime girdin boğulurcasına ağladım
Anne dedin ellerini uzattın tutamadım
Suçlu kimdi kadermiydi yoksa insanlık suçumuydu
Çaresizce her gece ellerim semada dua ettim
Oysaki hayallerim vardı benim seninle
Çok mutlu olacaktık beraber senelerce
Zalimce çekip kopardılar seni bağrımdan
Acımadılar gözyaşlarıma acımadılar yüreğime
Kokun yıllarca buram buram kaldı burnumda
Sustum susturdular suçlu kimdi diyemedim
Yüreğime taş bastım gözlerimi dağladım
Sus oldu sözlerim kanadı yüreğim yıllarca
Küstüm hayata kadere boyun eğdim bekledim
Yıllar geçti sen şimdi kocaman adam oldun
Bizi ayıran kaderi lânetledim sustum
Ağlamasın diye gözlerime mil cektim
Kuruyan gözlerim bugün yine ağladı
Ağzımdan tek kelime gelmişe geçmişe küfretti
Şimdi tutmak istesemde ellerinden
Bak benim ömrüm acıyla yalnızlıkla bitti
Bu hayat oyununda kim kaybetti
Sebep olan yerin dibine girdi
Acılarım yaralarım benimle yitti
Hayata elveda demenin zamanı geldi de bitti
Gönül yorgun gönül biçare eridi gitti


Serap Okcu
www.kafiye.net