Adam  Ve Kadın

Tarifsiz hayallere dalıyor, adam!
Hüzün kokuyor dört taraf,
Besbelli hayallerle kendini kandırıyor.
Hüznün efsunlu kokusundan,
Kendini kurtarmaya çalışıyor.

Çoktan hayal gemisinde, yol almış kadın!
Gezintilere, martılar eşliğinde başlamış.
İnmek istiyor.
Lakin bir türlü, hayal gemisinden inemiyor.
Aşk kokulu odaları, hayal ediyor.
Birde, umutlarını mum ışığına takıyor.

Adam kadına sesleniyor.
Ey benim!
Gönlüme sığmayan yârim.
Bana bir türlü inanmayan, yar olmayan,
Her zaman hayal peşindesin diyen,
Ahu gözlüm, kısrağım,
Beni bir dinle!
Beni bir anla!
Beni sensiz bırakma!

Kadın adama cevap veriyor.
Ey benim!
Sultanım, çınar gözlüm.
Vuslat diye diye,
Hayallere dalanım.
Hicran yaramı sarmaya çalışanım.
Ben senden önce, vuslat diye diye,
Hayallere daldım.
Şimdi ise, hayal gemisinden,
Bir türlü inemiyorum.
Deniz derin, hicran okyanus,
Hüzünlerim tarifsiz.
Gönlüm sensiz akortsuz..

Dertlerime limanım ol!
Aheste aheste, demir atayım.
Yalnızlık limanına, attığım demirden,
Seninle kurtulayım.

Cevap veriyor adam!
Ey! Benim sırdaş yârim.
Çilelerini, gül bahçesinde,
Bülbüllere şakıtan kadınım.
İsmimi söyleyemeyip,
Adın çınar olsun, diyen kadınım.
Sen yeter ki gel diye seslen.
Dağları, denizleri aşar gelirim.

Ey! Benim canıma can adamım!
Ne duruyorsun? Koş gel!
Hayal gemim batmadan,
Güneş sensiz doğmadan,
Gönlüm yaralarda kalmadan, gel gel gel…

Bilgehan EMİRŞANOĞLU
www.kafiye.net