KAHRETTİM HAYATIMA



Nereye baksam acı dolu yıllar
Içimizde bitmiyor açılmayan sırlar
Bizi kahreden çökerten zalim yıllar
Şimdi bir kez daha kahrettim hayatıma

Anlatmadım yıllarca içimdeki dertleri
Haram ettiler yiyeceğim bir lokma ekmeği
Kahpece vurdular sırtımdan o da yetmedi
Boş verdim yaşama kahrettim hayatıma

Kim verir ki yok olup giden gençliğimi
Aldılar elimden sevdiğim her şeyimi
Anlamadılar canımdan bile vazgeçtiğimi
Defalarca kahrettim zulümlu hayatıma

Bırakmadınız ki bende bir gün güleyim
Bir kerecik bir kerecik gönül vereyim
Demediler ki ömrümü ömrüne sereyim
Şimdi nereye baksam kahreden anılar

Yaşadığıma bakmayın bedenim zaten ölü
Içimde yangınlar sönmüyor sanki tuz gölü
Uzakmış mutluluk kalmadı sabırlar söndü
Öldürdüler ruhumu kahrettim hayatıma


Serap Okçu
www.kafiye.net