Otel Odası

Bir otel odasında iki kadın dertleşti
Biri kastı kendini yüzün asıp sertleşti

 Dedi; alamıyorum bir nebze gül kokusu
Burnum işlev yitirmiş bozuldu mu dokusu

Hem sefil bir günahkar aşkla dolamıyorum
Bak üç gündür burdayım koku alamıyorum

Öbür kadın; sus dedi,bu mutlak bir vesvese
İbadetle kamçıla vur gönlünde hevese

Teselli kar etmiyor aglamaktan yoruldu
Dedi; kötü biriyim Rasul bana darıldı

Tövbe de be kardeşim senin dilin ne söyler
Hak çağırır buraya viran´ı mamur eyler

Birden kapı tıkladı ‘Bismillah’ kimdir gelen
Gece olmuş saat üç kimdir bu kapı çalan

Gözlerinde yaş dondu birden kapı açıldı
Sanki güneş süzüldü odaya nur saçıldı

O sarı nur ışıktan… nur Muhammed (s.a.v) seçildi
Buyurdular “”………ağlamayınız””

Efendim Habibulllah ne kadar güzelsiniz
Başka ses kerih gelir nede güzel sesiniz

Hangi yürek dayanır görmeye gözler sizi
Ya görenler ne yapsın görmeyen özler sizi

Ya Rabbim ne büyüksün bir gürültü duyuldu
Kadınlar birden bire yere düşüp bayıldı

Gürültüye uyanan insanlar koşup geldi
Kapı açık,kadınlar, yerde yatıyor n´oldu?

Birer tokat attılar bayılanlar ayıldı
Tüm oteli kaplayan gül kokusu yayıldı

Hatice Hantal
www.kafiye.net