AYNADA KENDİNİ GÖREN KUĞU SAMSAR

Masal masal mat atar,
İki tilki ot satar.
Bindim deveboynuna,
Gittim Halep yoluna.
Halep yolu gül pazar;
İçinde tilki gezer.
Tilki beni korkuttu,
Kulağını burktu.

Bir varmış, bir yokmuş. Eski zamanların birinde Samsar adında bir kuğu varmış.

Samsar gölde yüzerken tesadüfen ayağına parlak bir şey takılmış. Ardından suya dalıp, ayağına takılan parlak şeyi sudan çıkarıp, orasına burasına bakmış. Bir de ne görsün bu şeyin içinde tıpkı kendine benzeyen bir kuğu durmuyor mu?

Bu durum Samsar’ı epey bir şaşkına çevirmiş. Meğer Samsar’ın bulduğu şey bir aynaymış. Daha önce hiç ayna görmeyen kuğu aynada kendi yansımasını başka bir kuğu sanmış. Onunla gün boyu konuşmuş. Fakat o konuştukça karşısındaki de aynı şekilde dudaklarını hareket ettiriyormuş.

Elinde tuttuğu aynayı bir taşa dayayıp başlamış karşısında değişik hareketler etmeye. O ne yaparsa diğeri de aynını yapıyormuş. Buna öfkelenen Samsar:

Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Senin bu yaptığın büyük terbiyesizlik! “ Demiş ve aynayı taşa çalmış.

Taşa çarpan ayna üç parçaya ayrılmış. Aynanın yanına yaklaşan Samsar bir de bakmış kuğular üçe çıkmış.

Ayna parçalarıyla epey cebelleşen Samsar parçaları eline alıp evirmiş çevirmiş. Sonra da:

Hay Allah! Ben birinizle baş edemezken şimdi üç tane oldunuz. İyisi mi ben sizi Bilge Kuğuya götüreyim. O sizinle baş etmenin bir yolunu bulacaktır.” Demiş ve ayna parçalarını Bilge Kuğuya götürmüş.

Sonra da ona başından geçenleri anlatmış. Ardından ayna parçalarını Bilge Kuğuya uzatıp:

Bu arkadaşlar senin olsun. Ben bunlarla anlaşamayacağım. Çünkü ben ne yaparsam onlar da aynını yapıyor. Bu durum beni çok öfkelendiriyor!” Demiş.

Samsar’ın anlattıkları Bilge Kuğuyu kahkahalara boğmuş. Sonra da:

Hay Allah iyiliğini versin Samsar kardeş! Bana verdiğin bu şeyi insanlar ayna derler. Bu ayna elinde tutanın kendisini gösterir. Bu da seni göstermiş. Sen de başka bir kuğu zannedip, onunla arkadaşlık etmeye kalkmışsın.” Demiş ve yine kahkahalarla gülmüş.

Bilge Kuğu’nun söyledikleri karşısında şaşakalan Samsar, ayna parçalarını eline alıp tekrar bakmış. Gördüğü gerçekten kendisiymiş.

Bunu anlayınca o da basmış kahkahalarla gülmeye.

O gün Samsar aynayla yaşadıklarını gölde tüm kuğulara anlatmış. Onlar da buna tüm gün kahkahalara gülmüşler.

Daldan üç elma düşmüş. Biri sana, biri bana, biri de siz çocukların başına…



Hacer Taner Bulut
www.kafiye.net