KEDİ İLE YILANIN DOSTLUĞU

Masal masal maliki,
Oğlu uşağı on iki,
İki sıçan çatladı,
Damdan dama atladı.
Biri boz biri kara,
Bindim bozun boynuna,
Çıktım halep yoluna,
Halep yolu ne gezer?
İçinde çarşı pazar…
Varalım görelim çarşıda,
Kim alır? Kim satar?

Bir varmış, bir yokmuş… Uzun yıllar evvel kasabanın birinde bir kedi çetesi varmış. Bu çetenin bir sürü üyesi varmış.

Çete, gece gündüz demez mahallede dolaşır, yabancı bir hayvan gördüler mi saldırırlarmış.

Gel zaman, git zaman havalar oldukça ısınmış. Böyle olunca dereler ırmaklar kurumuş. İçecek su bulamayan hayvanlar oraya buraya dağılıp su aramaya başlamış.

Bunların arasında yılan da varmış. Yılan az gitmiş, uz gitmiş dere tepe düz gitmiş.

Sürüne sürüne kedi çetesinin bulunduğu mahalleye varmış. Hemen ilk gördüğü musluğa abanıp suyu kana kana içmiş.

Tam son yudumunu içmiş, başını kaldırmış ki karşısında kedi çetesini görmüş. Kediler bir anda yılana saldırmış. Zavallı yılan ne yapacağını bilememiş.

Yılanın haline acıyan bir kedi:

“Durun arkadaşlar! Görmüyor musunuz? Hayvan susuzluktan ölmek üzere… Bu sizin yaptığınıza canilik derler. Aynı durum bizim başımıza da gelebilirdi. Şimdi derhal onu serbest bırakın!” Diye emir vermiş.

Bunu duyan kediler yılanı bir anda serbest bırakmışlar.

Kedilerin elinden güçlükle kurtulan zavallı yılan sürüne sürüne, zor da olsa oradan uzaklaşmayı başarmış.

Aylar ayları kovalamış. Yağmurlar yağmış. Dereler, göller suyla dolmuş.

Bir gün tekrar göl kenarına gelen yılan, gölde bir şeylerin çırpınmakta olduğunu görmüş. Usulca göle süzülmüş. Bir de ne görsün? Suda çırpınmakta olan kedi, onu aylar önce çetenin elinden kurtaran kedi değil miymiş? Bunu görünce daha da bir hızla yüzüp, kedinin patilerinden kavramış. Onu tuttuğu gibi kıyıya sürüklemiş.

Boğulmaktan kurtulan kedi yılana sarılıp ona defalarca teşekkür etmiş.

Yılan ile kedi o günden sonra iki İyi, dost olmuşlar.

Daldan üç elma düşmüş. Biri sana, biri bana, biri de sizlerin başına…

Hacer Taner Bulut
www.kafiye.net