EVLADIM

Dokuz ay bedenimde taşıdım yük demedim
Sensiz hayaller bile kuramadım evladım
Sen haric hiç bir derde derdim büyük demedim
Koyduğun derde çare aramadım evladım

Bilemedik azrail bizden bir can istiyor
O kadar zordayım ki yüreğim küs küs diyor
Davet sahipten diye imanım sus sus diyor
Îsyandır diye hesap soramadım evladım

Sen yaşasan hançeri bağrıma batırsaydın
Gitmen gerekiyorsa beni de götürseydin
Aynı kabir içinde yan yana yatırsaydın
Koklayıp doyasıya saramadım evladım

Bu gün yine resmine gōzyaşımla bakmışım
Huzuru mutluluğu büsbütün bırakmışım
Gittinya ciğerimi hasretinle yakmışım
Bu ôyle bir yakış ki duramadım evladım

Bir/gün annem gel desen terettütsüz gelirim
Sen bir defa öldün ya ben her defa ölürüm
Bu acım tecelliden imtihandır bilirim
Kaderimin üstüne varamadım evladım



Birgün Tekin
www.kafiye.net