BENİ YOKTAN SAY 

Yalnızlığımı yaşıyorum 
Soluk almamacasına 
Nefsimle kavgam var 
Acımasızca 
Kıyasıya 
Vay ki vay 

Dedim ya sana 
Törpülenmeli 
Budanmalı 
Köklenmeli hatta 
Fakat ne yazık ki 
Boşuna bir say 

Çokluklar içinden 
Kaçmalı beden 
Ene yok olmalı 
Bu gurur neden 
Ey asi benliğim 
Vazgeç keşmekeşten 
Yeter artık cay 

Varlık aldatmaca 
Yaşantı yalan 
Gerçekten yaşayan 
Vahit Kayyum Hay 

Eserlerimde harfim 
Dünyada konuk 
Kentimde sayı 
Semtimde sakin 
Sokağımda komşu 
Evimde gölge 
Işığım sönük 
Bavulum hazır 
Yönüm kıbleye dönük 
Yüzüm Berzaha nazır 
Hak’la hâk arası 
Biteviye Say 

Pencereler kapalı 
Panjurlar inik 
Kahverengi perdeler 
Işığa düşman 
Tüller geride kalmış 
Üst üste binik 
Güneş yıldız ay 

Aldanma bana 
Bakma bu yana 
Siluetim silik 
Görüntüm karanlık 
Varlığım sanal 
Aynada hayal 
Yücelerden kopan 
Minicik helik 
Gerçeği yansıtan 
Güçlü kişilik 
Parlayan bir say 

Şimdilik burada 
Misafireten 
Hayatın ucuna 
Öylesine ilişik 
Emaneten 
Bir elimde şiir 
Bir elimde çay 

Akşamdan sabaha 
Zifiri zindan 
Sağanak bazen 
Arada şimşekler 
Bir anlık zaten 
Yenen zehir zıkkım 
Giyilen kefen 
Serapa yalnızlık 
Ve sadece ten 
Beni yoktan say 

Onur BİLGE
www.kafiye.net