Bir Kendime yetemedim

Yüreğim öylesine güçlü ve büyük,ki benim
O yükün altında bazen ezilirdi bedenim .
Pamuk ipliğiyle bağlı hayatlardan gelenim.
Herkeslere yettimde bir kendime yetemedim.

Gam yükünü ben çektim kimse yorulmasın diye.
Göz yumdum haksızlığa herkes mutlu olsun diye.
Susuz çöle yağmur oldum çiçek olup açsın diye.
Herkeslere yettimde bir kendime yetemedim.

Haksızlığa gelemezdim giderdi çok zoruma.
Zalimlerin yaptıkları dokunurdu kanıma .
Bir elim kanda olsa koşardım hemen yardıma.
Herkeslere yettimde bir kendime yetemedim.

Felek çemberini aynı döndürdü tekrar başa .
Acımadı birgün olsun gözdeki akan yaşa .
Ellere düzen verdi banaysa karmaşa.
Herkeslere yettimde bir kendime yetemedim.

Döküldü birer birer ömür sayfamda yapraklar.
Zay olup gitti yazık pişmanlıkla geçti yıllar.
Daha yaşamadan biter sarar kara topraklar.
Herkeslere yettimde bir kendime yetemedim.

Leman Gülbil
27/09/2019
www.kafiye.net