Gülüm Demişim Sana

 
 
 
Maksadın ömür boyu zulüm yapmaksa eğer
Küskün bakışlarını, kirpiğim yoklar gülüm
Gözlerinden sızacak ilhamsa cana değer
Gönlüne seni koyan onu da saklar gülüm
 
Topladığım hüzünler inan ki son zamanlar
Kalbini alt üst eden yersiz döngüyü anlar
Başında davetsizce tellal gezen dumanlar
Aklına bulaşmışsa fermanla haklar gülüm
 
Ya, iz süren rüzgârın ihtimamla esişi
Anlatılmaz duyguda nefesleri kesişi
Üzmesin sakın seni, zaten o; onun işi
Ruhumuzdan ötede bizden ıraklar gülüm
 
Yaşam, hayat yolunda olmayınca yanyana
Zayi olur sevdalar özünde yana yana
Gayrı tüm bahaneler müjdeyse senden, bana
Umutsuzluğu farzet, bizde yasaklar gülüm
 
Başka nasıl söylesem, sözcükler dere dere
İçindeki şüpheye dönüp baksan bir kere
Bu sevgi emanetse teslim etmek üzere
Ömrüme, ömründen vur saplansın oklar gülüm
 
Yaşamak ve mutluluk kül renginde bahçede;
Ölümse en son durak dilimdeki lehçede
’Gülüm’ demişim sana bilsem ki Halepçe’de
Uçurumda da açsan eğilip koklar gülüm.
 

Nezahat YILDIZ KAYA
www.kafiye.net