Bunda sonra değerli dostlarımın ricası üzerine dillerine tercüman olmaya çalışacağım şiirlerimde .
Biz şairler olarak bütün şiirlerimizi. üzerimize maletmememiz gerektiğinin bilincindeyim.
Ara sırada olsa halkın dili yüreği olmamız lazım gerektiğine inanıyorum .
yoksa şiirlerimiz tutsak kalır özgürlüğe uçamaz … 
Benden yüreği güzel olan o insana gelsin hediyemdir bu şiirim.

 Sen beni hiç tanımamışsın.

Başkası gibi kırk tilki dolaşmıyor başımda. 
Çekmediğim çile kalmadı bu ahir yaşımda .
Adam gibi adam olmadı ki benim karşımda .. 
Üzgünüm şok oldum sen beni hiç tanımamışsın ..

Sohbet edip konuşurken sanmıştım,ki anlıyorsun. 
Bütün samimiyetinle kalbimi okuyorsun. 
İçim dışımda birdir benim sende biliyorsun .
Öyle görüyordum sen beni hiç tanımamışsın.

Düzenekler hesaplar yoktur benim lugatımda. 
Geleceği düşünmem plan yoktur
aklımda.
Neyim olsa bölüşürüm hainlik yok soframda.
Yanılmışım oysa sen beni hiç tanımamışsın ..

Ben biraz hırçın birazda deli doluyum ama.
Haksızlığa hiç dayanmam beni yanlış anlama.
Benden kötülük gelmez Allah’ıma kitabıma .
Kendim gibi sanmışım sen beni hiç tanımamışsın ..

Bazen dost bazen anan baban arkadaş olurdum.
Seninle bir bedende aynı nefesi solurdum.
Canda canan kalbe ferman bir ömürlük korurdum.
Yazık,ki çok şaşırdım sen beni hiç tanımamışsın .

Beni tanıyan tanıyor insanlığım dillerde .
Hep saklarım hüznümü bölüşürüm gecelerde..
Hasretle boğuşurum yaban gurbet ellerinde.
Sana sözüm bitti sen beni hiç tanımamışsın .. 

Laman Gülbil 
O9/07/2019
www.kafiye.net