BİLESİN 

İlelebet akmaz derenin çayı
El vermezse dağlar kurur bilesin
Her bulutun olmaz yağmurdan payı
Yel eser, savrulur, yürür bilesin

Hünerle beslerken bahçıvan bağı
Çiçek dala küser düşsün kırağı
Yıllardır dursa da koca buz dağı
Güneşi görünce erir bilesin

Tefekkür ederek âleme bir bak
Verdiğini alır mutlaka toprak
Baharla açılan yemyeşil yaprak
Güz gelince yerde çürür bilesin

Doğal dengeleri bozalı kullar
Kurusa da kaynak sularla, göller
Eriyince karlar, kudurmuş seller
Köyleri, kentleri sürür bilesin

Kendini bilenler bendini aşar
Rehbersiz gidenler ovada şaşar
Şinel’in kelamı dillerde yaşar
Sözü değerini korur bilesin

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL
www.kafiye.net