YAVAŞ – YAVAŞ

Açtığın yaralar bir hayli derin
Dert sineme saldı kök, yavaş-yavaş 
Bu çileli hayat senin eserin
Bak da, gör acımı, çök, yavaş-yavaş

Şu gönlümde açan güldür sevgilim
İmkansızlıkları öldür sevgilim
Vuslatın yüzünü güldür sevgilim
Hasretin boynunu bük, yavaş – yavaş

Uykusuzluk, gözüm nurun dökeli
Bir günüm geçmedi zevkli, neşeli
Aşk denen dermansız derde düşeli
Ömür gülüm soldu bak, yavaş-yavaş

Sevdama ettiğin bağrın deşerse
Kabrimdeki toprak o an yeşerse
Mezarıma yolun birgün düşerse
Aşkını göğsüme ek, yavaş- yavaş

Gözlerim taşar hep dolunca kanla 
Umarsızca itip kalktığın canla 
Anılar kapını çaldığı anla
Yar vicdan yükünü çek, yavaş – yavaş

Hatırlarsan bu günlerin tadını
Çok ararsın seni seven kadını
Taşlarda okursun bir gün adını
O zaman gözyaşın dök yavaş – yavaş

NESLİHAN ÖZCAN
20.01.2018
www.kafiye.net