Kurban Olduğum.. 

Gülünle müşerref olalı beri
Kapanmaz gözlerim, kurban olduğum
Nârında nurunu bulalı beri..
Değişti hazlarım, kurban olduğum.
*
Emanetin b/aşka yakar canımı
Sürgünün lügatte yok hiç tanımı
Düşününce sensiz geçen dünümü
Ah çeker sızlarım, kurban olduğum
*
Her gün biraz daha artmasın derdim
El çeksen düşecek gurbette gardım
Kar olup kürünse Şubat’ım, Mart’ım
Sönmüyor közlerim kurban olduğum
*
Bilmem ki kapında var mıdır yerim
Adını andıkça yanar ciğerim
Kör, topal, ahrazım, nefsimle zorum
Yaramı tuzlarım kurban olduğum
*
Hayalimi süsler hiçlik makamı
Bilirim kullukta yolu, yordamı
Şinel’in ömrüne sardığın gamı..
Ellerden gizlerim, kurban olduğum..
*

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL
ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net