Tecelli Etmesi Mahşere Kaldı

Adalet,nicedir girdi komaya 
Hayata dönmesi neştere, kaldı 
Kalemin boyası, yetmez temaya
Doğrucu davutluk, taşere kaldı

Ay, karardığından çalan çalana
Nemalanan, yumdu gözü talana
Toprak, sarılınca karayılana 
Panzehiri bulmak beşlere, kaldı

Minareye, bile olunca kılıf 
Rahmeti okuttu gidene halef
Canlar, can derdinde ortada yulaf 
Mirası bölüşmek kuşlara kaldı

Bitti akrabalık, öldü insanlık
Seyran değil artık eski samanlık
Benliğin, çabası handa sultanlık
Dağların sitemi Avşar’a kaldı

Kudretin hükmüyle sürüldü İnsaf
Sürgün korkusundan ikrarda Asaf 
Şinel’im, hak, hukuk, emreder Mushaf
Tecelli etmesi mahşere kaldı

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net