ANNEM

Mutluluk diye bir şey vardı hani
Sen bana
Küçükken hep masallarda anlatırdın 
Gözlerimi kapatıp dinlerdim
Mutluluk yalnızca
Çocuk masallarında mı Anne

Bak ben büyüdüm 
Masallar dünde kaldı
Bir umutla açtığım gönlümün kapısını 
Kötü kalpli büyücüler çaldı hep
Adını bildiğim
Tadını bilmediğim
Ama hiç yaşamadığım
Geleni mutluluk sandım Anne

Olmadı işte yine olmadı Anne 
Bağrına bastığın
Koklamaya kıyamadığın 
Sevgiye susamış gonca gülünü 
Açmadan kopardılar 
Çiğneyip ezdiler 
Yokluğun geçtiği sokaklarda ANNEM

Mutluluk
Uzak bir ülke düşü 
Umudun suskun gülüşü mü Anne
Neden hep uzaktan baktı bana 
Dikenli kafeste esir sanki 
Kanat çırptıkça kan revan içinde kalbim Anne

Haydi gel anne
Bir masal daha anlat bana
İçinde biraz mutluluk olsun
Öyle küçük olsun ki 
Kimse almasın onu benden 
Biraz da sevgini kat içine 
Seni çok özlüyorum 
Nerdesin Nerdesin ANNEM

NESLİHAN ÖZCAN
08.07.2017
www.kafiye.net