Düştü

Canı tutsak ederek aklımın inadına
Ruhuma eş beklerken, canımı üzen düştü
Ömrümle bir boydaki sızımın miladına
Eczanı bekler iken, bitmeyen ezan düştü

Beklenen sır olunca, hayat denen seferde
Yıldızlar kepengini indirirken seherde
Düşlerime çatarken, ç/ekip gittiğin yerde
Paçamız tamam derken, enseme bozan düştü

Feleğin aynasını etmeden terki diyar
Handan eden hedefe vermeli ince ayar
Her işin bir usulü, yâdı yakışığı var
Beyaz bayrak çekmeden, kurulu düzen düştü

Gariplik hâllerine destursuz alışırken
Sessizliğin sesini kırmaya çalışırken
Karanlığın gölgesi, anıma yılışırken
Feleğin pençesine bir Şinel ozan düştü

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net