YOK ARTIK

Kapattım kepengi aşka sevgiye
Yürekten bir damla akış yok artık
Gündüzün izi varmı bir bak geceye
O güneş bu yıldız demem yok artık

Girdiğim her yürek sahte yapmacık
Birazda kendin ol nolur öne çık
Sevene ya mecnun derler ya kaçık
Bu sevda bu yara demem yok artik

Kalbimi elimle dağlacağım
Nisan yağmuru gibi ağlayacağım
Kısmeti ben kendim bağlayacağım
Aşk için çöller e düşmem yok artık

Mehtaba deli poyraz esmem duruldum
Duygusuz gönülde ben çok yoruldum
Sevmek gibi kutsal arzuyu vurdum 
O iyi bu melek demem yok artık

İnsanca sevmenin bedeli ağır
Kimse anlamıyor istersen bağır
Yaşayan ölüden vasiyet budur
Selamı ver diye çağırmam artık

Atesim olanın yangını bitmez
İçimde bir verem salgını bitmez
Kovarım taşlarım başımdan gitmez
Püsküllü belayla işim yok artık.

Burçak Karataş
www.kafiye.net