Yorulmuşam

Yene de hemdemim şeirlerimdi 
Vereqle – qelemle sirdaş olmuşam
Qelemim titreyir ,üreyim kimi
Meğrur dayanmaqdan çox yorulmuşam…
***
Hönkürür köksümde yorgun Ureyim
Ne derdim dinecek , ne de ki yaram 
Belke de könülsüz sevmişem seni
Men daha özümü bağışlamaram….
***
Fikirler içinde derd doğur neynim,
Bilmezdim her sevinc qeme çönecek .
Eşqin alovunu meşel bilmişdim ,
Bilmezdim o alov köze dönecek…
***
Men secde ederken mehebbetime,
Feqet sen eşqimi tapdalayırdın.
Göyde ulduzlardan yuva qururdum,
Sen onu uçurub parçalayırdın.
***
Qelbimde defn etdim her bir duyğumu,
Qelbim duyguların tek qucagıdır.
Daha unutmuşam gözel çağları,
Deyesen ömrümün qürub çağıdır.
***
Qalmayıb ne gücüm ,ne de taqetim,
Bir küncde derdime berk sarılmışam.
Usanan gözlerim yol çekmir daha,
Deyesen sevgimden men yorulmuşam.

10.05.2017
Seadet Rzayeva  Qerib
www.kafiye.net