ANNEM

Bir dalda güldüm ben, susuz kururum 
Bükülmüş boynumu sevmez gururum
Bu yolun sonunu bekler dururum
Tutmuyor dizlerim koşamam annem

Gençlik bir rüzgârdı bak tutamadım 
Lokma boğazımda hiç yutamadım 
 Mutlu bir yuvada hiç yatamadım 
Gözyaşlarım aktı coşamam annem

Kader yalnızlığı yazmış bildirmez
Karayı bahtıma sürdü sildirmez 
Gurbetten sılaya beni güldürmez
Gücümde kalmadı yaşamam annem

Bedenimin artık sol yanı sancı
Nereye gittiysem herşey yabancı
Şu gönlüm oluyor bir garip hancı
Sığmıyor yüreğim taşımam annem

Kime güvendiysem vefasız çıktı
Hepside dünyamı başıma yıktı
Her geçen sineme bir kurşun sıktı
Dostlarla yaramı kaşımam annem

Hiç gözüm olmadı parada pulda 
Bir tutamlık sevgi kalmadı kulda 
Bilsen bu ahvâlim nasıl ne halde
Mezarımı bile eşemem annem

Leman Gülbil
www.kafiye.net