şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
Mahşer Çiçeği
Küçücük fidandı on üç yaşında
Ağıtla kınayı yaktı Asuman
Üstünde gelinlik, duvak başında
Çocukluk çağından çıktı Asuman
Kimdi bu yabancı, odaya giren?
Hoyratça elini tenine süren
Çırpındı bedeni, yok mu hiç gören?
Korkuyla adama baktı Asuman
Düşleri karardı, mahkumluk oldu
Silindi baharı, renkleri soldu
Boğazı düğümlü, gözleri doldu
Çağladı gözyaşı, döktü Asuman
Gençliği vurdular, yaşamıyordu
Yolunda mayınlar, aşamıyordu
Ayaklar bağlanmış, koşamıyordu
Dizinin üstüne çöktü Asuman
Altmışlık kocaya bir değer biçti
Oyladı aklınca hayattan geçti
Kararı kesindi, ölümü seçti
Namluda bir kurşun sıktı Asuman
Göklerden melekler indi duyunca
Dalından kırılmış kırmızı gonca
Uzandı mezara boylu boyunca
Toprağa kendini ekti Asuman
25 / 02 / 2017
Sibel Orcan / Manavgat
www.kafiye.net
Yorum Yapın