Mene qayitmadi menden gedenler

Deyirler ozune qayidir her wey,
Mene qayitmadi menden gedenler.
Bes hani dunenki saf arzu istek,
Bu gun uz cevirib genden gedenler.

Ozume qayida bilerse evvel,
Bowuna xerclenen zaman qayitsin.
Qayqisiz qussesiz, bir az da decel,
Uwaqliq caqimdan bir an qayitsin.

Yox yox istemirem uwaqliq caqi,
Yaxwi ki qayida bilmir geriye.
Gorub aqlayardim her oyuncaqi,
Atam da mecburdu susa kiriye.

Men hardan bilerdim, axi ne bilim?
Men oyuncaq ucun aqlayan zaman.
Atam ureyinde cekerek zulum,
Corek pulu haqda duwunur o an.

Ozume qayida bilerse eger,
Qoy mekteb illerim qayitsin yene.
Babam uz gozumden opub her seher,
Gecikme dersine soylesin mene.

Nenemde deyinsin, ay kiwi bir dur,
Corek yemedenmi gedecek uwaq? 
Menede seslensin can bala otur,
Qoy hele biwirim ye bir qayqanaq.

Cixmayim nenemin mende sozunden,
Nenem biwirdiyin doyunca yeyim.
Sonra da operek nurlu uzunden,
Cantami goturum, tuflimi geyim.

Durmadan mektebe qacim telesik,
Geciksem danlayar hey muellime.
Tovweye-tovweye nefesi kesik,
Tez kecib eylewim men oz yerime.

O qizla eylewim yene yanbayan,
Ilk sevgi hisslerim qoy awib dawsin.
O da evvelkitek yene mehriban,
Semimi hisslerle mene yanawsin.

Ta ki zeng calinca baxaq goz- goze,
Qelbimiz yenede birge doyunsun.
Qizlar picildawib guluwsun bize,
O qiz da hirsinden deliye donsun.

Qizlarin ustune catsin qawini,
Hele hedeleyib yumruqun sixsin.
Sonra qolu uste qoyub bawini,
Yene oqrun- oqrun qoy mene baxsin.

Duymayaq dunyanin biz qem kederin,
Arzulu, istekli, sevincli, wiltaq.
Severek yawayaq mekteb illerin,
Birce son zeng gunu olmasin ancaq.

Mektebde calinan o son zeng menim,
Derdimin qemimin ilk sesi oldu.
Sanki son zeng oldu omrume qenim,
Qelbimin omurluk qussesi oldu.

O son zeng qelbime cekdi boyuk daq,
O iller yaxwi ki qayitmir geri.
Ilk o gun itirdim, son deyil ancaq,
Men hey itirirem o gunden beri.

Desem ki gencliyim qayitsin mene,
Men ki gencler kimi genc olmamiwam.
Belke coxdan catib yawim seksene,
Sadece zahiren qocalmamiwam.

Daxilen qocayam, yorqunam yaman,
Meni her nefesde yordu bu dunya.
Dunyani sevmedim deye her zaman,
Bilerek qestime durdu bu dunya.

Ozune qayitmaq mumkunse ana,
Sen meni yeniden ozune qaytar.
Gelmek istemirem men bu cahana,
Ruhumu goylerin uzune qaytar.

Muellif: Yaqub Kerimi
www.kafiye.net