Aşkı Gönülden Yürekten Yaşamalı

Aşkı gönülden yürekten yaşamalı 
Yar dediğin cennet kadar 
Masum olmalı 
Gülüşleri yürekten 
Gönül sevdasını imanıyla 
Aşk secdesinde olmalı 
Aşk kalbin gözüdür 
Eğer seven 
Sevdalısını kalp gözüyle görüp 
Sevmiyorsa ne yürek yanar 
Nede gönül haykırır sevdasını 
Dilde yalan söz kelimesi olur 
Dış güzellik uğruna sevenler 
Her gün başkasına 
Nefsinin arzusunda 
Sevip yalan olur 
Ve zaman bittiğinde 
Yıllar geçtiğinde 
Elini tutabilecekleri 
Bir ömür sürebilecekleri 
Sevdaları olmaz asla 
Oysa aşk Sabır’dır 
Aşk açan gül gibidir 
Baktığında sevdalının gözüne 
Yüreğin titrer 
Ruhunu alev sarar içten içe 
Her gece şahit olur 
Ay mavisi 
Gönül nehirleri neden 
Düşen iki damla yasa
Dalıp gidersin uzaklara 
Ruhun bedenine dar gelir 
Bakarsın öylece yıldızlara 
Yanan sigaran ile dağlarsın ciğerini 
Saatler ilerlemiş olur 
İki damla gözyaşının izi kalır 
Karanlık bir odada 
Yüreğinde parçalanır sözlerin 
Dilin söylemez hiç bir şeyi 
Anlatırsın aşkı, Nasıl sevdiğini 
Helalin den kazandığın ekmek gibi 
Helalim olsun dersin sevdiğin için 
Ne yüz güzelliğini seversin 
Ne de endamlı yürüyüşünü 
Rüzgarın dağıttığı saçlarını seversin
Aslında yüreğinin iman temizliğinde ki 
Aşkı sevmişsindir 
Gün Sabahların da 
Açtığında gözlerini 
Saf güzelliğini görmek istersin gülüşü ile 
Çocuktur sol yanın 
Onun sevgisi ile büyütsün istersin 
Yorgunluğunu bir bardak çay ile
Atarken sesini 
Duyduğunda o iki kelimeyi söylesin istersin 
Dua edersin suskun dilinle 
Aşk bir belaysa 
Razı olursun 
Aşkın belasına batıp 
Mahşere kadar 
Aşk semazeni olmayı 
Yar giyip geldiğinde beyaz 
Gelinliği melekler 
Nurunu saçıp gül yüzüne 
Bir kez daha yanarsın içten içe

Ali Temurcan /Manisa
www.kafiye.net