Yenilir İnsan

Yenilir insan kimi zaman 
Kendi içindeki kendine.
Bir yürek ki bedendeki 
Bedende taşımakta zorlanır elbette.
Kirpik uçlarına değer 
İnsanın masumiyeti.
Kimi zaman göz yaşı 
Kor bir ateş gibi yakar teni.
Dudak payı mesafelerde
Kkalır sözlerin en keskinleri.
Saç tellerine mandallar
İnsan umut ettiği herşeyi.
Yenilir insan kimi zaman 
Kendi içindeki kendine.
En çıkmaz yollar birikir 
Yüreğinin kıyılarına.
Ufuk çizgisi yakın olsa ne olur
Ufukta duran olmadıkça.
Parmak uçlarına düğüm olur
Suretine her dokunuş.
Biriktikçe duygular 
Gönül denen limana.
Aynadaki bakışta
Kimleşir hiçler uğruna.

Neslihan Eyüboğlu
Yüreğimden yüreğinize hediyedir şiirlerim.
www.kafiye.net