Bağladın İşvenle

Ay gibi sen doğdun gönlüme, 
Zemheride doldun gönlüme,
Enginlere giden gönlüme, 
Ramına bağladın işvenle. 

Bakışın kurşunu andırır, 
Al yanakların bağlayandır,
Yüzün o gül mâh-ı andırır,
Can içre bağladın işvenle.

Al yazma başta dalgalanır,
Narin bakışın dalgalanır,
Lâl dilim sende dalgalanır,
Işkınla,  bağladın işvenle.

Şaşırttın beni güllerinle, 
Ağunla inlettin dilimde, 
İşve olup doldun gönlüme, 
Rüyamda,  bağladın işvenle.

Al yanakdan buse alınca,
Yay gibi kaşın az kalkınca,
Güneşten içime akınca,
Ümidim, bağladın işvenle. 

Nâlan oldum gecede inan,
Hayalinle dolandım hep inan,
Ümidim oldun şimdi inan,
Sevdamsın, bağladın işvenle.

Eller derdime derman oldu,
Yüzün gönlüme ferman oldu,
Nazlı bakışın derman oldu,
Lâleler açtı, ferman oldu,
İnciler, bağladın işvenle.
İzmir/22-10-2016/Cumartesi
Hüseyin Durmuş
Emekli Edebiyat Öğretmeni
Şiar Yazar
www.kafiye.net