HAYATI SEV ARKADAŞ

Dünya nimetlerini, saysan ne kadar çoktur, 
Emeksiz yemeklerin, sonu sineye oktur,
Kötülük düşünenin, cennette yeri yoktur,
Dünya dönüp duruyor, neler geliyor başa.
–
Yazar yazar dururum, bende siz gibi kulum,
Dillerim cok söyler de, yok cebimde bir pulum,
Bu devranda benim de, dolu dizgindir yolum,
Riya yürek yoruyor, zaman geçirme boşa,
–
Bu söyleşi biter mi, hayatta hiç gülmeden, 
Geçti koskoca ömür, ne yaptığın bilmeden,
Alna yazılan çizgi, tanrım onu silmeden,
Ne ekersem kuruyor, deme gidiyor hoşa,
–
İnsanoğlu değil mi, hatasını duymayan, 
Ne sevgiler yaşar da, aşka asla doymayan,
Sevdiğini beklerken, sırtın yere koymayan,
Bize hesap soruyor, nasıl da gelmiş coşa.
–
İnsanlığın düşmanı, sonu gelmez yalanlar,
Her yerde dolanıyor, kara kara yılanlar !
Bu dünya fani derler ,yaşamdan ders alanlar,
Bir gün gelir o ruhlar , dönüşüverir kuşa.

29.11.2016 – Melek DÖNMEZ
ist.
www.kafiye.net