Ümidim Asqıda

Ümidim asqıda gözler
Kasıblıq ömür didendi.
Ağılla desen de sözler
Dostların bir bir gedendi.

Dağ başında qar görmüşem
Hesret ilmesi hörmüşem
Ömrümü yele vermişem
Ömrümden geden gedendi

Sedaqetin adı vardı 
Özü yoxdu, sözü vardi
Belke de insan şeklinde
Cinli şeyetın apardı.

Men heç baharı görmedim
Payıza tuş ömür feslim.
Vefa nubarın dermedim
Yaşayarken ölüb şestim.

Başı duman- duman ömrüm
Illeri qar , boran ömrüm
Zincirleyib bir qul kimi
Tutub mene divan , ömrüm.

Zeyneb Naxcivanli.
www.kafiye.net