YORGUNUM USTA YORGUN

Gözlerimde müebbet hüzün
Dilimde ay kaşığı yara
Umutlarım boynu bükük
Yorgunum
Yorgunum be usta
Var gücümle sarılsamda hayata
Tutunamadım tek bir dalına
Uzattımda ellerimi
Dokunamadım ne güneşe ne aya
Uyandım hep taş yastıkda sabahlara
Kırgınım
Kırgınım be usta
Beni herkes sevdaya asi sanır
Sevdim be usta bende sevdim
Aşk beni nerede görse tanır
Hasret tanır
Özlem tanır
Ölüm tanır
Bilirde bir kere sevip bin kere öldüğümü
Yüzü yüzümden utanır
Özledim be usta
Özledim
Ne özlediğimi soyleyebildim
Ne içimde özlemini tutabildim
Nede hayalini yaşayabilmek için 
Gözlerimi kapatabildim
Nede yokluğunu görebilmek için
Gözlerimi açabildim
Sevdim be usta
Sevdim
Ben uzaklardan sevdim
Şimdi çorak gönüllere ekiyorlar 
Sevdaları
Oysa
Oysa eskiden halılara dokunurdu aşklar ilmik ilmik
Mendillere yazılırdı isimler nakış nakış
Yüreklere kazınırdı sevdalar gizli gizli
Ben sevdamı yüreğime kazıdım be usta
Öylece uzaktan sevdim
Sevdim be usta
Ben onu çok sevdim

Birgün Tekin
www.kafiye.net