AĞIT !!!

Avazımı kesti, haykıramadım
Suskunluğa vurdu, dilim de ağıt !
Yazgıydı sonuçta, kalp kıramadım
Ufalıp yok oldu, milim de ağıt !

Her günüm geceydi, dünyam karardı
Solumda tekleyen, kalbe zarardı
Çırpınıp dövünmek, neye yarardı ?
Olmazken faydası, elim de ağıt !

Patlayıp gürlerken, öfkeyle ahım
Deli divaneydi, gönülde şahım
Unuttu gideli, çeşmi siyahım
Sürüklenip yitti, selim de ağıt !

Elinde sazıyla ozana döndüm
Yandıkça ateşim, rüzgarla söndüm
Bütün sevenlerin, yönünde öndüm
Çaldıkça söylendi, telim de ağıt !

Dağlara taşlara, sözü geçmedi
Bağrı yakıyorken, közü seçmedi
Gazele döndükçe güzü biçmedi
Özüme sığındı, çelim de ağıt !

Sahra yeline hep, acı vermişti
Sinesinde solan, gülü dermişti
Kapkara bahtını, öne sermişti
Savurup estikçe, yelim de ağıt !

Nesrin Önem
21 11 2016
www.kafiye.net