Tanımıyorum Kendimi

Tanıyamıyorum kendimi
Kırılmaktan korkan üzüldüğünde kahrolan
Ağlayan göz görse için için kanayan
Derdini unutup yara saran
Güvenini ortaya sere serpe döken
İnanan olunca 
Yüreklerin güvenini boşa çıkarmayan
Tek cümle içerisinde bin kelimeler tutan
Haksızlığa uğrasada suskun yüreğinde bastıran
İncidikce sevmekten vaz geçmeyen

Tanıyamıyorum kendimi

Avaz avaz bağırıyor kalbimdeki kadın
Kıranlarla üzenlerle savaşıp
Üzülecegini bile bile hakını yüreklerde n koparıp alan
Öfkenin azğın sularında kulaç atarken ilerisini düşünmeyen

Tanıyamıyorum kendimi
Sevmekten öylesine korkan
Gülmeyi unutan o kadın doğuyor içimde
Kör bir hırsla kesinleşen küpünde hınç biriktiriyor
Sessizliğin yerine
Kılına rüzğar değse gök yüzünden hesap sorabilecek o kadının

Naif hassas ruhu öldü….

Tanıyamıyorum kendimi
Bu kadın beni çok korkutuyor
Zira eskiye dönüşü artık imkansız
Tıpkı ezilen yüreğinin kızgınlığı gibi
Yüreğini yakan herkesin yüreğini yakacak

Birgün Tekin
www.kafiye.net