AĞLAMA ARTIK DİYARBEKİR
Basarsa toprağına Babil ve Asuriler, 
Bir daha otağında eyleme Diyarbekir.
Üzerinden dolaşsın çift kanatlı huriler,
Efradını ağyâra söyleme Diyarbekir.
Sil gözünü sus artık ağlama Diyarbekir.

Buram buram içimi yaktıkça yaktı bir dem,
Biz Yunus,biz Mevlana,Hacı bektaşız madem,
Bizim Havva anamız öz babamızsa Adem, 
Sus! Dicle, Fırat gibi çağlama Diyarbekir.
Sil gözünü sus artık ağlama Diyarbekir.

Öz gardaşın yurdunda ciğerini dağlarken, 
Muhammed’in ümmeti hak hak diye çağlarken,
Güler mi senin yüzün? Öz gardaşın ağlarken, 
Zalime haine bel bağlama Diyarbekir.
Sil gözünü sus artık ağlama Diyarbekir.

Bura evliya yurdu Diyarbekirdir gardaş, 
Bir yanım Çanakkale bir yanım Urfa, Maraş ,
Bir yanım laz,Azeri,bir yanım gokkoş, dadaş,
Viran edib kendini dağlama Diyarbekir.
Sil gözünün sus artık ağlama Diyarbekir.

HARUN YILDIRIM
www.kafiye.net